Als de dokter ineens patiënt wordt.

Quote Anaïs Nin We don't see things as they are, we see them as we are.

Wat artsen kunnen leren van dit nieuwe perspectief

Ik wens het natuurlijk niemand toe ziek te worden. Ziek zijn (of een ziek kind hebben) betekent zorgen, onzekerheid, verlies van vertrouwen in lichaam, pijn, verlies van functies etc. Toch kunnen inzichten als gevolg van ziekte heel nuttig zijn. Ieder mens kan tenslotte zomaar ineens ziek worden. Er zijn artsen die zelfs aan de slag gaan met dit met dit voor hen nieuwe perspectief, zij proberen andere artsen hiervan bewust te maken. Eén daarvan is Dokter Piet Leroy. Hij is kinderarts en intensivist (arts op een intensive care) toen zijn dochter ziek werd. Als dokter duurde het even voordat hij het nodig vond een (andere) arts te raadplegen. Logisch, hij weet zelf goed wat er aan de hand zou kunnen zijn. Toch liep het bij zijn dochter anders dan bij de patiëntjes in zijn praktijk. Natuurlijk, want ieder kind is anders. Het was een zeer ingrijpende ervaring om de zorg eens van de ‘andere kant’ te zien. Dat hij ineens bij zijn dochters bed zat te wachten op de dokter in plaats van zelf rond te lopen om patiënten te bezoeken. Dat zijn dochter gereduceerd werd tot getallen: de waarden van haar bloed, saturatie en temperatuur. In deze boeiende PED-Talk vertelt hij over zijn ervaringen en wat hij met deze ervaringen heeft gedaan in zijn eigen ontwikkeling als arts. Inmiddels neemt hij zijn dochter mee als hij les geeft aan studenten om haar te laten vertellen over de periode in het ziekenhuis.

Een mentaal gezonde patiënt geneest sneller dan een onzekere patiënt. Een direct gevolg van meer aandacht voor de mens achter de patiënt.

In ‘Echte dokters huilen ook,’ dat ik onlangs las, vertelt interventieradioloog Warner Prevoo ook over zijn ervaringen als patiënt. Hij kreeg een terminale vorm van longkanker en zijn collega’s werden zijn behandelaars. Hij ervaarde de angst, verwarring en onzekerheid van de ziekte. Ook zijn ogen worden door deze ervaringen geopend en hij vindt zichzelf door zijn ziekteproces inmiddels een betere dokter. Ook in het boek van psychiater Bram Bakker: ‘De dokter als patiënt‘ ervaart Bakker ‘hoe groot de kloof kan zijn tussen een patiënt en een deskundige professional’ als hij aan de andere kant van het bureau terecht komt als patiënt.

Bewustwording van perspectief

Als communicatiespecialist én moeder van een chronisch ziek kind vind ik deze inzichten en de gevolgen daarvan fascinerend. Het omdraaien van rollen geeft artsen inzicht in een wereld die zij zo goed kennen maar ook weer helemaal niet. De omkering van perspectief is iets waar in de opleiding van artsen nog veel te winnen is. Door mijn ervaringen in de zorg weet ik inmiddels dat artsen ook maar mensen zijn en fouten maken, of soms niet zo handig communiceren. Dat is prima en dat is mijn perspectief, daar ben ik me bewust van. Daar word ik ook een betere ‘patiënt’ van. Het bewust worden van hun perspectief is misschien al genoeg om een betere arts te worden. Als patiënt realiseren artsen zich ineens dat hun patiënten meer zijn dan ziektes die behandeld moeten worden. Ik ben er van overtuigd dat een patiënt die zich ‘gezien’ voelt als mens, zich mentaal beter voelt. Een mentaal gezondere patiënt geneest sneller en voelt zich sterker. Een win-win situatie voor alle mensen in de zorg, in welke rol dan ook.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *